IJMUIDEN, 2 jan (door Govert Wisse) - Temidden van honderden ex-collegás staat ze wezenloos naar een groot videoscherm te staren. De film, met beelden van schepen in moeilijkheden, geeft in het kort een historisch overzicht van 94 jaar Scheveningen Radio. Door de luidsprekers klinkt onderwijl prachtige muziek van Montserrat Caballé & Vangelis met het nummer 'March with mé. Dan begint Liesbeth Manshanden zachtjes te huilen.
De IJmuidense
heeft vanaf 1975 tot vorig jaar gewerkt bij Scheveningen Radio aan de Lange
Nieuwstraat in IJmuiden. In al die jaren heeft ze duizenden keren contact gehad
met schepen in alle uithoeken van de oceanen. Soms ging het om een angstig
bemanningslid op een schip in nood. Soms om kerels met heimwee. Ze was meestal
een intermediair bij het doorgeven van zakelijke berichten, maar ook was haar
stemgeluid voor velen ver weg een troost en steun.
Vorig jaar kreeg Liesbeth Manshanden te horen dat voor het in 1904 opgerichte kuststation geen plek meer is in deze tijd van moderne communicatie-apparatuur. Ze is inmiddels in dienst bij Station 12, de met satelliet werkende opvolger van Scheveningen Radio.
Donderdagmiddag om vier uur valt definitief het doek voor het station. Het laatste bericht wordt in morse geseind en per radiotelefoon doorgegeven. De collegás van Radio Oostende bedanken daarna in een morseboodschap voor de prettige samenwerking. ,,Zelfs tijdens de voetbalderby's tussen Holland en Belgie.'' Leen Langbroek van het KNRM-vaartuig Christien en Wijnand van Rooij van de Wijsmuller-sleepboot Titan spreken via de radiotelefoon ook hun dank uit voor het werk van Scheveningen Radio.
Na een korte stilte is er die film en komen de tranen bij Liesbeth Manshanden. ,,Zón sfeer, zón bedrijf krijg je nooit weer terug. Scheveningen Radio was meer dan mijn werk, het was een deel van mijn leven. Ik vind het vreselijk dat het nu voorgoed weg is.''Hanneke en Astrid Noortman staan er instemmend bij te knikken. Ze kregen vorig jaar als uitzendkrachten bij het station de bons. Hanneke: ,,Dat was heel naar. Vooral omdat de sfeer zo uniek was. Het was meer een familiebedrijf. Iedereen stond altijd voor mekaar klaar''.
Liesbeth Manshanden haalt tijdens de door zón vierhonderd oud-werknemers bezochte afscheidsceremonie herinneringen op met Wijnand van Rooij, die na het uitspreken van zijn bedankwoord vanaf de Titan snel naar de Lange Nieuwstraat was gekomen om een pilsje mee te drinken. De sleepbootkapitein zat vroeger op de grote vaart en had alleen via Scheveningen Radio contact met Nederland. In 1960 kreeg hij van het station een telegram dat hij een zoon had gekregen. Van Rooij voer toen in de Straat van Malakka. Pas zeven maanden later mocht hij van boord en kreeg hij zijn baby voor het eerst te zien.
Wethouder Cees Visser heeft ook speciale herinneringen aan het kuststation. ,,Ik kom uit een familie die veel met de scheepvaart en visserij te maken heeft. Vroeger bij ons thuis was Scheveningen Radio populair. Vooral als het slecht weer was luisterden we met de hele familie. Dan wist je dat er op zee wel eens wat kon gebeuren.''
Cor Grootveld uit Velsen-Zuid, van 1965 tot 1990 werkzaam bij Scheveningen Radio: ,,We hebben altijd gedacht dat ons werk zou blijven bestaan. We hadden het zo razend druk. Maar de ontwikkelingen hou je niet tegen, daar moet je reeel in zijn. Het station heeft nu geen bestaansrecht meer''.
Datum: 02/01/99